Oruç Arıoba

*

Yaşamın inişleri çıkışları olacak gerçi

(bir gün öyle, bir gün böyle...);

ama, göreceksin ki, yaşayacağın temel oluşum,

düşüş olacak: yeteneklerinin daralması;

yapabileceklerinin azalması; yaşama yürüyüşünün

tık-nefes kalması -- yaşam yolunun kısalması...

Yaşarken sürekli, düştüğünü göreceksin --

çeşitli yüksekliklerden çeitli derinliklere...

Yaşamın, düşüşün olacak.

Yaşarken düşeceksin.

Ama bu demek değildir ki yaşamın boşunaydı; önce

yükselip sonra düşerek, bir hiç oldu: Zaten, bu

yüksekliklere çıkıp, bu derinliklere düşmen, senin

yaşamının getirdiği zorunluktu -- sen, sen olarak,

ancak ve zorunlu olarak, o yüksekliklere çıkıp,

ancak ve zorunlu olarak, o derinliklere düşebilen

olacaktın -- oldun da, oluyorsun da,

daha da olacaksın.

Yaşamın, zaten, buydu;

bu olacak

-- sen zaten, busun;

bu olacaksın.

O yükseklikler ne denli yüksek,

o derinlikler ne denli derin olmuşsa, olacaksa,

yaşamın da o denli yüksek, o denli derin olmuş

--olacak-- demektir.

Yaşamın, yüksekliklerin ile derinliklerin arasında

gidip

gelecek.

Yaşamın,

yüksek ve derin

olacak.

*

"de ki işte" kitabının "Yaşamak" bölümünden 16 no.lu yazı
foryoukitty

*

Yaşamın, geri gidip, hep, kendini

eskiden tıkanıp kaldığın bir noktada bulup,

hep ileriye itmeğe çalışmanın süreci

olacak.

*

"de ki işte" kitabının "Yaşamak" bölümünden 42 no.lu yazı

foryoukitty

*

Yaşam

rüzgarın titrettiği yaprakların

hışırtıları ardından çağıran

bir ses gibi:

çabucak yitiveren

anlaşılamadan

söylediği.

*

aynı kitabın "Yaşamak" bölümünün önyazısı

foryoukitty